7 apr.

Over de grens #2

Uit de W1555 Buurtbrief van maart 2024, door Nienke

Wij, Nienke en tweelingbroers Finn en Iwan wonen in W1555, blok A met kat Soes. Het reizen zit ons diep in de ziel. Een onbedwingbare drang de wereld te verkennen gecombineerd met grote nieuwsgierigheid naar wat was, is en komt maakt ons onrustige wezens.

Lees verder onder de foto..

Finn en ik, zoon met tussenjaar en rijbewijs en moeder met knetterdrukke baan vertrokken in november voor een geweldige roadtrip. We reden 6000 kilometer naar het zuidelijkste puntje van Italië en terug. We liepen over de oude aarde vol verhalen en Finn wist mij precies te vertellen hoe de grote machtsblokken door de tijd onze wereld vormde. We voerden hevige discussies over macht, rechtvaardigheid en de moeilijkheden van het samenleven. We schreeuwden naar elkaar over elkaars rijvaardigheid in de Italiaanse chaos en liepen filosoferend over de Sentiero degli Dei. We dronken wijn op middeleeuwse pleintjes, zwommen in de zee en reden over besneeuwde passen weer naar huis. Wij zijn moeder en zoon èn aan elkaar gewaagde reisgenoten.

‘Traveler, there is no path. The path is made by walking’

Eenmaal thuis troffen we Iwan in voorbereiding van zijn grote reis: met zijn lief een paar maanden naar Azië. Geen idee wanneer hij terugkomt en waar hij allemaal heen gaat, maar vol van zijn grootse plannen. Vorige week hebben we hem uitgezwaaid. Met een enkele reis Hanoi op zak stapte hij door de gate zonder om te kijken. Uitvliegen 3.0. Dit kind zal bij terugkeer niet meer dezelfde zijn als het jonge mens dat vertrok. Mijn moederhart…trots dat hij zijn reislust viert maar van het middelpunt van het heelal ben ik verschoven naar de positie van poolster die wat schittert aan zijn eigen fundament. Dat gebeurde zomaar ineens op een dag!

De grootste reis is onmiskenbaar die van het ouderschap. Zonder kaart navigeer ik door dit landschap met intuïtie en toewijding op het kompas. “Nee” bleek bij tijd en wijle een onbewoond eiland, de afwas een brug te ver, en het ongerichte leven van puberwezens een belangrijk kruispunt. En grenzen, die moeten altijd bevochten, onderzocht en verlegd worden. Zoals Ronja de Roversdochter alleen balancerend boven het woeste water voor de rivier kan leren oppassen. Vol vertrouwen in de toekomst denk ik aan bijna een eeuw terug toen mijn Oma op de drempel van haar reis door haar reislustige vader werd gezegend met de woorden: "In alles de liefde”. Reis ver en kom terug!

Iwan’s reis kan je volgen op: www.polarsteps.com/IwanSeip