...Petar Tuškan (1978, Joegoslavië)
...woont en werkt in de Wolphaertstraat sinds 2014
Uit de W1555 Buurtkrant van maart 2024, door Lobke
Het zijn turbulente tijden. Hoe gaat het met je? En wat houd je zoal bezig?
Misschien ben ik verdrietig. Hoe gaat het met jou? Ik moet zeggen dat dit huidige gekkenhuis van de wereld een impact heeft gehad op mijn elan, vooral gezien de schaamteloze ontmenselijking waarvan we de laatste tijd getuige zijn. Maar ik ben ook blij om te zien dat veel mensen over de hele wereld weigeren zich nog langer onwetend op te stellen.
Wat voor soort kunst maak je? En met welke thema's houd je je bezig?
Ik maak voornamelijk olieverfschilderijen. In mijn kunst wil ik reiken naar wat universeel is in onze menselijke belevingswereld op een alternatief niveau. Het gaat over perceptie, bewustzijn en beeldcultuur. Over hoe ervaring wordt gevormd. Wat het is dat echt lijkt te zijn... Wat het is dat lijkt te zijn... Wat gelijk lijkt te zijn... Wat naar buiten wordt gebracht en wat wordt geconditioneerd... Zonder een definitieve vorm visualiseer ik het onmogelijke en bied ik een tussenruimte aan als een uitbreiding van het bewustzijn.
Ik denk dat het begrijpen van onze diepste natuur - biologisch, ontologisch en psychologisch - belangrijk en altijd nodig is. Ik heb geleerd dat degenen die de neiging hebben om iemand te ontmenselijken, eerst zelf ontmenselijkt zijn, verstoken van empathie. In deze geradicaliseerde tijden, samen met een sombere visie op de toekomst, waarin geweld zo recht in ons gezicht wordt geserveerd, hypocrisie zo doorzichtig is, en dat alles in flagrante minachting voor het leven; we zijn allemaal in gevaar. Het verzet is tegenwoordig, zoals het altijd is geweest, om veerkrachtig op te staan tegen ontmenselijking. We worden (nu meer dan ooit) gebombardeerd met verontrustende informatie, en tegelijkertijd zijn we beter in staat om naar kennis te grijpen, maar hebben we zo weinig impact. Dat leidt tot gevoelens van woede en machteloosheid. We moeten ons ertegen verzetten om gevoelloos of ongevoelig te worden. Je moet blijven zorgen. Maar niet om oppervlakkig optimistisch of zielig te zijn, niet om alleen maar humanitair te zijn omwille van het eigen comfort, maar om echte solidariteit en bevrijding na te streven. En dat moet van binnenuit beginnen. Alles waar iemand in zijn leven mee te maken kan krijgen, zit al in ieder van ons. We spiegelen elkaar. Mijn kunst is dus ook een spiegel.
Je werkt het liefst met olieverf. Hoe beslis je of een werk af is en is dat een moeilijke keuze?
Dat gebeurt op het moment dat het voor mijn gevoel de staat van perfecte onvolmaaktheid heeft bereikt. Ik werk aan meerdere stukken tegelijk. Dat kan maanden duren. Op een gegeven moment beginnen ze ineens allemaal met me te communiceren op de manier die ik wilde; wat ik zie en voel past dan volgens een bepaalde logica op één plek, het past in het beeld van dat “onmogelijke” dat ik visualiseerde door in die staat van ‘flow’ te verkeren die wordt veroorzaakt door geconcentreerde arbeid. Het is alsof je in ‘de zone’ bent, het is geen trance maar zeker een veranderde staat van bewustzijn. Het einde is het moeilijkste deel van het hele proces want de keuze om te stoppen is niet helemaal aan mij, het schilderij wordt zichzelf en ik moet het loslaten. Op een bepaald moment van een stroom komt alles op zijn plaats, maar tegelijkertijd komen er nieuwe ideeën voor nieuwe werken, het is heel oneindig. Ik denk dat het werk eigenlijk nooit af is, het is gewoon op één moment gestopt. Het is een bevroren frame in dat oneindige proces. Ik gebruik olieverf vanwege die tijdsfactor, vanwege de bijna oneindige droogtijd.
Je bent geboren en getogen in Joegoslavië. Hoe lang woon je hier al en (hoe) beïnvloedt het wonen in Nederland je werk?
Ja, ik ben geboren in Joegoslavië, maar dat land bestaat niet meer. Het is een deel van een recente bloedige geschiedenis die ik heb meegemaakt toen ik daar opgroeide en studeerde. Ik woon sinds 2014 in de Wolphaertstraat. Ik had hier betaalbare woonomstandigheden en een studio, zodat ik me op mijn werk kon richten en productief kon blijven.
Waar haal je de inspiratie voor je werk vandaan?
Voor mij is er geen inspiratie als eerste voorwaarde om te creëren. Het is iets dat achteraf komt; ik werk en als ik eenmaal in de flow zit, komt mijn inspiratie uit het proces zelf. Doorzettingsvermogen is alles.
Comments